Το μυαλό μου κουρασμένο

Πώς έπεσα
και τσακίστηκα

Τώρα
με δεκανίκια
χρυσά τρίγωνα  χρυσά τετράγωνα
γύρω κρεμνάω

Τώρα η άσπρη φίλη μου, μαύρο φάντασμα
Τώρα η μαύρη φίλη μου, άσπρο φάντασμα

Κι εκείνη που χάθηκε με τ’ασημένιο καρφί
στον ποταμό

Δεν ξέρω ποιός; ο ήλιος ή το χιόνι
Δεν ξέρω ποιά; τα χελιδόνια ή τα σπουργίτια

Μετράω, ολοένα μετράω
Η μητέρα μου ολοένα κλαίει
Μετράει η μητέρα μου ολοένα μετράει

Ο δαίμονας
Το Σκεύος
Μίλτος Σαχτούρης